Δεν είναι αλήθεια περίεργο ένα “πράσινο κρασί” να έχει χρώμα κόκκινο;
Και τι σημαίνει παγόκρασο; Κρασί της άμμου ή αχυρόκρασο;
Πως είναι δυνατό ένα σταφύλι να σαπίζει “ευγενικά” και το κρασί που στην συνέχεια προκύπτει να είναι τόσο καλό που να το προτιμούν οι βασιλιάδες;
Ποιο είναι το πιο ψηλό σημείο στο κόσμο που καλλιεργείται το αμπέλι; και το πιο νότιο ή το πιο βορεινό, στα σύνορα των πόλων της γης;
Πως είναι το κρασί όταν το αμπέλι τρυγιέται δυο ή τρεις φορές τον χρόνο; Και γιατί η άγονη ηφαιστειακή γη μπορεί να γίνει η πιο φιλόξενη και η πιο φιλική;
Πως γεννιόνται οι φυσαλίδες στο κρασί; Και πότε μπορεί αυτό να ζυμώνει χωρίς την μαγιά του;
“Ανθίζει” το κρασί; και πότε μπορεί κανείς να το ονομάσει «λικέρ»;
Είναι στ’ αλήθεια “ευλογημένο”;
Τα παράξενα κρασιά του κόσμου είναι αυτά που δημιουργήθηκαν τυχαία, απρόσμενα, γιατί η φύση, ξεπερνώντας τα όριά της, παρασύρθηκε και ξέφυγε από τον κανόνα. Η εξαίρεση έχει μια μοναδικότητα, μια αλλοκοτιά και μερικές φορές και μια μαγεία.
Γεννιούνται όταν η φαντασία συνδυάζεται με την ευρηματικότητα του ανθρώπινου νου. Κάποιες φορές μπορεί να είναι προϊόντα της επιστήμης, της έρευνας ή και της εφαρμογής της τεχνολογίας που ο άνθρωπος δημιούργησε χωρίς λόγο, από παραξενιά ή ζήλια, ακόμα και από την αλαζονεία του, ότι δηλαδή μπορεί να επιβάλει στη φύση τους δικούς του όρους.
Η Μάρια Τζίτζη μας υπόσχεται ένα υπέροχο ταξίδι στα παράξενα του κρασιά του κόσμου μέσα από το βιβλίο της “Του κόσμου τα παράξενα κρασιά”, που κυκλοφορεί σε λίγες μέρες.
