ΜΑΝΟΛΗΣ ΚΑΨΗΣ

Σας το είχα πει. Θα επανέλθω. Στο κομμάτι της Ρομπινσον στους FT για τα ελληνικά κρασιά. Στα λευκά σας θυμίζω, έγραψε έναν ύμνο για τα κρασιά του Χατζηδάκη, αφού όλες σχεδόν οι επιλογές της για το άσπρο…

Το “Chateau Καστανιές” δεν θα το ξέρετε.. Δεν το βρίσκεις εύκολα στην Αθήνα.. Για την ακρίβεια δεν το βρίσκεις ποτέ. Ούτε είναι ακριβώς  chateau…

Καλοκαίρι και είπα να το ρίξω έξω. Άφησα παρά δίπλα την “Αριστερή Μελαγχολία” και το “Πως να μην διαπραγματεύεσαι” ..και έπιασα το “Γευστικές Αναμνήσεις.”…

Είδατε τι έγραψε η J.Robinson  για τα ελληνικά κρασιά; Στους financial times? Έναν ύμνο στις τοπικές, στις δικές μας ποικιλίες, από Κυδωνίτσα μέχρι τον βασιλέα Ασύρτικο, περνώντας από την Ρομπόλα και το Σαββατιανό…

Προχθές ο ανιψιός μου, μου έστειλε μήνυμα. “Θείε πίνω σε ένα καφέ ένα ροζέ που λέγεται Whispering Angel. Καλό αλλά ακριβό. Τι είναι;” Ιδέα δεν είχα. Κάτι μου θύμιζε από ένα κρασί του Mondavi αλλά καμία σχέση…

Κανονικά έπρεπε να διαβάσω. Ανοίγω από περιέργεια την τιβι και πέφτω πάνω στην ταινία.. a good year. Την θυμάστε; Ο Ρασελ Κρόου είναι ένας αδίστακτος Άγγλος χρηματιστής που κληρονομεί ένα κτήμα με αμπέλια από τον θείο του…