Σας έχω πρήξει με το Σαββατιανό; οκ ίσως το παράκανα.. Αλλά κάτι ακόμα. Ήπια προ ημερών το παλαιωμένο Σαββατιανό του Παπαγιαννάκου και έμεινα με το στόμα ανοιχτό.
Το ξέρετε; Σπουδαίο… Έκανα βόλτα στο Θησείο Σάββατο μεσημέρι και βρήκα ένα wine bar λίγο απόμερο, χωρίς κόσμο και κάθισα.
Μαζί με τον Μάριο φυσικά που είχε ξαπλώσει στο πεζοδρόμιο και με κοίταζε στα μάτια μήπως του δώσω κάτι από τον μεζέ. (Του έδωσα τις ελιές.. ) Άνοιξα τις εφημερίδες και είπα θα το διασκεδάσω.. Ο μπάρμαν μου έβαλε ένα ποτήρι Παπαγιαννάκου. Νομίζω του 12… Απογείωση.
Χρώμα μελί, αρώματα (δεν μπαίνω στον πειρασμό να τα περιγράψω αναλυτικά μην γίνω και ρεζίλι) σίγουρα κίτρο, νομίζω και σύκο και μέλι, και μια πυκνότητα, μια ορυκτή γεύση, που μου αρέσει πολύ…
Πήρα και δεύτερο ποτήρι και αν δεν άρχιζα να πεινάω θα καθόμουν όλο το απόγευμα να τελειώσω την φιάλη.
Έχει περάσει από βαρέλι, δεν ξέρω πόσο, αλλά νομίζω δείχνει τι θαύματα μπορεί να βγάλει το Σαββατιανό.
Μανόλης Καψής