Βγαλμένος από άλλες εποχές και τελειοποιημένος μέσα από το πέρασμα των αιώνων ο αμπελώνας της Σαντορίνης δεν θα μπορούσε να διαφέρει από όλο το μοναδικό στον κόσμο τοπίο, που προσφέρει αυτό το νησί του Αιγαίου.
Ωστόσο αν στη δημιουργία της μορφολογίας και του σχήματος του νησιού συνετέλεσε η έκρηξη του ηφαιστείου, στο σχήμα, που έχει ο σαντορινιός αμπελώνας, οδήγησαν οι ισχυροί άνεμοι που «μαστιγώνουν» το νησί σχεδόν όλο τον χρόνο.
Την άνοιξη όπου τα αμπέλια βγάζουν τους νέους τους βλαστούς, ο αέρας είναι ο μεγαλύτερο εχθρός τους. Το ίδιο γίνεται όμως και τους επόμενους μήνες, όπου ο άνεμος σηκώνει άμμο από το ηφαιστειογενές έδαφος, η οποία χτυπά πάνω στις ρώγες του σταφυλιού. Τέλος ο καυτός ήλιος και η έλλειψη νερού πέραν της νυχτερινής υγρασίας, μόνο ιδανικές συνθήκες για ένα αμπέλι δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.
Όμως εδώ και χιλιάδες χρόνια οι αμπελουργοί της Σαντορίνης έχουν δημιουργήσει έναν δικό τους διαφορετικό τρόπο καλλιέργειας. Κλαδεύουν και μορφοποιούν τα κλαδιά του αμπελιού, δημιουργώντας με αυτό τον τρόπο μια ασφαλή φωλιά για τα σταφύλια τους. Από το σχήμα του αυτός ο τρόπος κλαδέματος ονομάστηκε «κουλούρα» Σαντορίνης, ενώ κάποιοι άλλοι το αναφέρουν και ως «στεφάνι» ή «καλάθι».
Με την πάροδο των αιώνων αυτή η μέθοδος κλαδέματος τελειοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που αποτελεί τον ιδανικό τρόπο ώστε να ωριμάσουν τα σταφύλια μέσα στην «αγκαλιά» του κλήματος και να δώσουν στη συνέχεια το πασίγνωστο κρασί της Σαντορίνης.