Μίλαγα ένα βράδυ με τον Στέλιο Μπουτάρη για την οικονομική κρίση και το ελληνικό κρασί. Μου έλεγε πως μέχρι το 2012 τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο και πως ξαφνικά…η αγορά πήρε τα πάνω της. (Τώρα με τον φόρο όλοι ζορίζονται πάλι). Τι συνέβη; τον ρώτησα.
Πρώτα οι εξαγωγές μου είπε. Η κρίση μας ανάγκασε να γίνουμε εξωστρεφείς και η προσπάθεια απέδωσε. (Είδες η κρίση;) Δεύτερον μου είπε, τα wine bars. Έγιναν μόδα και το κρασί τραβιέται..Έχουμε ένα νέο κοινό..
Πολύ το χάρηκα. Και για τους παραγωγούς ( φυσικά) και γιατί τρελαίνομαι για wine bar. Το καλύτερο μου. Ακόμα και μόνος, παρέα με το I pad.. Κάθομαι σε μια γωνία και το απολαμβάνω.. Ενίοτε δοκιμάζω και δυο διαφορετικά κρασιά. Και τεστάρω.
Τελευταία, το αγαπημένο μου στέκι είναι το Kiki de Grece. Στο κέντρο. Στην Ηππίτου. (Δεν ξέρω αν το γράφω σωστά). Απέναντι από το πιο διάσημο ίσως Oinoscent. Έχει συμπαθητική λίστα, έχει κάποιες προτάσεις, το ποτήρι δεν ξεπερνάει τα 4 ευρώ κι αν πεινάς έχει και μερικά πολύ ωραία πιάτα. Μια ωραία κρέμα από ρεβίθια για παράδειγμα με καπνιστή πιπεριά Φλωρίνης. Ωραία
τυριά επίσης. Το ντεκόρ είναι πολύ cozy, μοιάζει λίγο με living room σπιτιού και τα δύο παιδιά που το τρέχουν, πολύ ευγενείς και εξυπηρετικοί.
Και τα κορίτσια που σερβίρουν επίσης. Και η κυρία μέσα στην κουζίνα πουπλένει, όλο χαμόγελο, παρά την κούραση της.. Ααα και επίσης δεν επιτρέπεται το κάπνισμα. ( Το λέω εγώ που το ξανάρχισα..)
Και τι όνομα ε! Kiki de Grece. Απίθανο…
Μανόλης Καψής