Γράφει η Ιωάννα Δρακωνάκη (Sales Manager WineUp)
Διανύοντας τον 26ο χρόνο στο κρασί αναρωτιέμαι τι έχει αλλάξει….
Το σίγουρο είναι ότι το 1992 η αγορά του κρασιού περιοριζόταν σε μεγάλα οινοποιεία και υπήρχαν και κάποιες προσπάθειες εξαιρετική η αλήθεια είναι από σημαντικούς οινολόγους οινοποιούς που βγήκαν στην αγορά με μικρές παραγωγές.
Κάπως έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μου στο κρασί και συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Η αλήθεια οι συνθήκες πολύ κακές. Οι άνθρωποι που απευθυνόμασταν δεν είχαν “ιδέα” από κρασί, και δε μιλάω μόνο για τις κάβες αλλά και για τα εστιατόρια.
Θα έπρεπε κυριολεκτικά να περιγράψουμε τόσο τέλεια το προϊόν, από τον παραγωγό, το κτήμα, τα αρώματα, την επίγευση και πολλές ακόμα πληροφορίες …..θα έπρεπε να καταλάβουν την αγάπη, το πάθος και τη γνώση για το κρασί.
Και πάντα η ερώτηση γιατί να βάλω και κάτι άλλο αφού ο κόσμος αυτά που έχω ξέρει.
Οι άνθρωποι που είχαν τα σημεία πώλησης λιανικής δεν θα καθόντουσαν να ασχοληθούν με τον πελάτη, γιατί δεν είχαν την γνώση, το χρόνο ακόμα και τη διάθεση να το κάνουν.
‘Οσο για τα εστιατόρια δεν είχαν αντίστοιχα ανθρώπους με τη γνώση κυρίως αλλά και τη διάθεση τη στιγμή που η λίστα κρασιών ήταν εκ του ασφαλούς.
Αυτό συμβαίνει και σήμερα η διαφορά είναι ότι είναι άλλα τα προϊόντα.
‘Ενας επίσης παράγοντας ήταν ότι τα προϊόντα αυτά ήταν εκτός S/Μ.
Αυτό φυσικά έχει αλλάξει πια και πάρα πολλά από τα τότε κρασιά μικρής παραγωγής ο καταναλωτής μπορεί να τα αγοράσει από τα σούπερ μάρκετ.
Το κρασί δυστυχώς πάντα το πουλούσαν ακριβά τα τελικά σημεία, χωρίς να σημαίνει ότι φταίνε μόνο αυτοί.
Είναι το Ελληνικό κρασί ακριβό;